Hepimiz insanız.
Hayır.
Hepimiz şans eseri hayatta kalan insanlarız.
Son anda işimiz çıktığı ve Kızılay'a gitmekten vazgeçtiğimiz için yaşıyoruz. Metroya binmek yerine yürümeyi tercih ettiğimiz için yaşıyoruz. Ya da dışarı çıkmayıp yurt odasında dizi izlediğimiz için yaşıyoruz.
Bir pazar günü. Arkadaşlarınla Kızılay'a inmişsin. Birlikte bir şeyler atıştırıp birer kahve içiyorsunuz. Belki iki bilet alıp aylardır beklediğiniz filmi izliyorsunuz. Ertesi gün dersiniz olduğundan çok geç olmadan yurdun yolunu tutuyorsunuz. Yüksel Caddesinden geçip Atatürk Bulvarına çıkıyorsunuz. Karşıya geçip Güven Park'tan metroya binmek için kalabalığa karışıyorsunuz.
Sonra bir ses...
Ardından derin bir sessizlik...
Böyle bir vahşet kanıksanabilir mi? Buna alışabilir mi insan?
ALIŞMAYIN. Kendimize, sevdiklerimize yapabileceğimiz en büyük kötülüktür bu. Yazın, çizin, tepki gösterin. Bilgisayar ekranında kapatılan bir sekme olmasın bu haberler.
Çünkü bu normal değil. Bu hiç normal değil.
Çünkü hepimiz insanız. Hepimiz yaşamak istiyoruz.
0 yorum:
Yorum Gönder